Darmonderzoek

5 augustus 2019 Colonscopie
Ik had een boekje mee gekregen over Colonscopie poliklinisch. Best interessant en wordt goed uitgelegd wat er gedaan wordt. Ik moest al direct op dieet, daar ik al over 5 dagen aan de beurt was. Wit brood eten, geen fruit met pitjes erin en wat meerdere tips voor het onderzoek. Ben toen ook gestopt met fissuur zalf smeren en zakjes in te nemen.

De dag voorafgaand aan het onderzoek mag je gewoon ontbijten en licht lunchen. Om 16.00 uur moest ik 2 tabletten Bisacodyl innemen en om 18.00 uur Picoprep een drankje. Beide zijn laxeermiddelen. Daarna begon het gerommel en geborrel in mijn buik. Het leek wel een illegale jenever stokerij. Dus jawel goed spul, het begon te werken. Op de wc gaan zitten en daar kwam me toch een lading dunne smurrie uit. Tevens verspreidde ik een geur of dat er een varkensstal de deuren had opengezet met 20.000 biggen. Of ik de volgende keer de deuren maar wilde sluiten, was het commentaar van mijn wederhelft. In de avond nog 2 liter water naar binnen zien te krijgen. Die nacht slecht geslapen, daar ik om 5.00 uur weer van dat spul op moest drinken en 2 liter water. Als advies kreeg je mee om zoveel mogelijk in beweging te blijven. Ik heb 1580 rondjes in de kamer gelopen.

Folder informatie voor patiënten darmonderzoek (bron Bravis Ziekenhuis)

3 april 2019 toch maar naar de artsenpraktijk gebeld met de mededeling wat het weer zover was. De juffrouw aan de telefoon vertelde me dat ik onmiddellijk moest starten met de fissuur zalf of te wel de Diltiazem crème. Dus hupla weer de vinger in je kont 2x per dag, geen pretje. De pijn werd steeds heftiger en kon ook moeilijker zitten. Van ellende begon ik 's middags om 15.00 uur de zalf er op te smeren om de zaak te verdoven. Dus ook wat paracetamols verorberen om het geheel draaglijk te maken. Het bloeden was inmiddels gestopt, maar de pijn niet. 7 mei weer naar de artsenpraktijk gebeld en de situatie uitgelegd dat ik om 15.00 uur al begon te smeren. Niet doen was het advies, om de 12 uur. Het was leven werd er niet beter op. Kon bijna niet meer zitten en fietsen, zo een branderig gevoel of dat ik een heel potje sambal had opgegeten. De zalf hielp volgens mij ook niet echt, en het aanbrengen lukte ook van geen kanten. Aanbrengen op de fissuur stond op de verpakking. Ik kreeg het er met geen mogelijkheid in. Mijn anus stond veel te strak en gespannen. En het leek wel of mijn gaatje kleiner was geworden of zat dat in mijn hoofd? 21 mei 2019 weer naar de artsenpraktijk gebeld met de mededeling dat het niet opschoot. Normaal was ik na 2 maanden smeren al een stuk opgeknapt, nu afgeknapt!

5 augustus 2019. Op naar het ziekenhuis, ik was om 11.00 uur ingepland. Ik kreeg een speciale operatiebroek aan met een gulp van achteren, dat is weer eens wat anders. Wachten duurt toch lang, want ik was pas om 13.00 uur aan de beurt. Het was een doorlopende voorstelling met in- en uitgaande patiënten. Toen ik aan de beurt was, brachten ze me naar de kamer vol apparatuur en schermen.
Ik werd welkom geheten door een vriendelijke vrouw. Ik vertelde dat ik hier kwam voor mijn fissuur. Zo te zien kwam dat niet binnen, want voor ik het wist kreeg ik een roesje. Nou roesje … ik heb geslapen als een blok, en wilde nog wel meekijken op dat grote scherm. Niks van het hele gebeuren meegemaakt. Ik werd wakker en zag nog net op de TV het kijkapparaat uit mijn achterwerk verdwijnen. Na een uurtje kon ik de uitslaapkamer verlaten, kreeg 2 boterhammen en een kop thee. Zalig, wat was ik hier blij mee. Leek wel een kind die voor de eerste keer een lolly kreeg. Ik was helemaal leeg, dus dat gaat er wel in.

Darmonderzoek - Colonscopie

Daarna kwam de zuster mij het e.e.a. vertellen wat ze gevonden hadden. Ik heb dit allemaal niet meegekregen, was nog zo suf als konijn. Een geluk dat mijn vrouw het aanhoorde en mij het thuis nog eens haar fijn uit de doeken kon doen.
Ze hadden een poliep gevonden van ongeveer 2 cm. Poliepen worden standaard verwijderd. Van deze poliep wordt een monster of ook wel biopt genomen. Dit wordt dan onderzocht op kanker. Oh, vandaar dat er al op 5 augustus een vervolg afspraak was gemaakt, om op 15 augustus om de uitslag te bespreken. Die dag dat ik thuis kwam na het darmonderzoek, 5 augustus, ben ik een dagboekje bij gaan houden. dit als ondersteuning voor de vervolg afspraak van de colonscopie. En ook om een vragenlijstje te maken en tijdens het bezoek aan de chirurg te overhandigen en door te spreken. Toen ik hoorde dat ze een poliep verwijderd hadden, dacht ik dat dit het euvel (1) was. En dat dit ding de pijn veroorzaakte, omdat ze geen fissuur konden vinden !?

Dagboek van 5/8/2019 t/m 14/8/2019 na het darmonderzoek.
Ma 5/8 Na de operatie zelfde dag branderig gevoel onder in anus. (Geen zalf meer gebruikt)
Di 6/8 Voor ontbijt 1 zakje. Geen pijn tijdens ontlasting. Wel na 5 min. branderig gevoel. Ontlasting is zacht. 11.00 2e ontlasting branderig gevoel na 5 min. 16.00 heel klein beetje ontlasting en heel moeilijk. Dag verder branderig bij zitten. (Geen zalf gebruikt)
Wo 7/8 Veel wakker. 8.30 1 zakje voor ontbijt. Zeer moeilijke en pijnlijke stoelgang. Steeds heel klein beetje, wil er niet uit. Toch is ontlasting zacht. Net of het gaatje te klein is! Na 1 1/2 uur eindelijk floept er alles uit. Ontlasting is zacht. Na 5 min branderig gevoel, met veel pijnscheuten en steken. 11.00 uur zalf erop en 1 paracetamol. 13.00 pijn verdwijnt van lieverlee, gelukkig. 13.30 pijn begint weer, 1 paracetamol. 16.00 Pijn is minder, de helft. 1 paracetamol. 17.00 beetje pijn nog 1/4 . Zakje ingenomen. 18.30 beetje gewandeld, en daarna pijnloos gepoept. Hoera. 21.00 smeren. 22.00 Naar bed. 23.00 Zeurende pijn, 1 paracetamol.
Do 8/8 Goed geslapen. 8.00 ontbijt + ontlasting, ging goed, heel klein beetje pijn bij eerste aanzet. 9.00 2e ontlasting, ging goed is wel dun. 9.30 Smeren. 12.00 sporten 16.30 ontlasting, zacht, paar pijn steekjes. 18.30 ontlasting zacht en dun, paar steekjes pijn. 20.00 Smeren. Kan niet lang blijven zitten, i.v.m. drukkend gevoel. 22.30 Welterusten
Vr 9/8 Veel moeten plassen 's nachts? 9.00 ontlasting, zacht. Beetje pijn bij eerste aanzet. 9.15 ontlasting, zacht en beetje dun. 9.30 Smeren. 18.00 zakje en eten 18.30 ontlasting, zacht en ging goed. 22.30 naar bed.
Za 10/8 7.30 Zakje, ontlasting zacht, beetje pijn in begin. Ontbijt, 2e ontlasting zacht, beetje pijn ook in begin. 9.00 Sporten 10.30 Smeren. 13.00 3e ontlasting, zacht en beetje pijn. Is in diameter ook wat groter. Al hele morgen drukkend gevoel. Na deze ontlasting steken. 14.30 1 paracetamol.16.30 1 paracetamol brandend en drukkend gevoel 18.00 Zakje, pijn over. 22.30 Smeren.
Zo 11/8 8.30 2x ontlasting zacht pijnloos. Zakje. 10.00 ontlasting zacht pijnloos. 14.00 ontlasting heel zacht pijnloos. Zitten doet in de loop van de dag zeer. 18.00 ontlasting zacht pijnloos. 20.00 Smeren
Ma 12/8 8.30 Zakje. Ontlasting zacht, begin beetje pijn. 9.00 Smeren. 10.00 ontlasting, zacht. Beetje pijn weer bij aanzet. Daarna zeurend in de morgen. Ook in de middag stekend en branderig gevoel. 14.30 1 paracetamol. 15.30 ontlasting zacht pijnloos. 18.00 Zakje 20.00 ontlasting zacht. Aanzet beetje pijn.
Di 13/8 8.20 Ontlasting zacht, beetje pijn. Zakje 8.40 ontlasting zacht geen pijn. Ontbijt. 9.20 Ontlasting geen pijn, zacht en allemaal kleine stukjes. Steekjes en jeuk. 10.00 Sporten. 11.30 Smeren. Steken en jeuk over. 13.30 Ontlasting, zacht en pijnloos. 17.00 zakje. Goede middag gehad ;-) 21.00 Smeren.
Wo 14/8 8.30 ontlasting, beetje pijn. Zakje. 9.30 Smeren. 11.00 ontlasting zacht. In de middag pijn bij het zitten/autorijden, branderig gevoel en steken. 18.00 Zakje. 20.30 Smeren.

Soms dacht ik wel eens, had ik maar een stoma ?!

15/8/2019 Uitslag biopt
1 1/2 week in spanning afwachten wat de uitslag zou zijn. Normaal leef je ergens naar toe, met een blij gezicht. Deze keer stond ik in de half elf modus. Want het zal toch niet waar zijn.
In je achterhoofd spelen er allerlei gedachten en scenario's. Je bent natuurlijk ziek, maar ze zeggen weleens. Je bent niet alléén ziek, maar met z'n tweeën. Want bij de partner komt het even zo hard binnen. Maar niet getreurd, op naar het ziekenhuis voor de uitslag en hoe verder.

Wachten op het goede of slechte nieuws. (Foto logostiek.nl)

En dan zit je daar in de wachtkamer, vol patiënten. De een komt vrolijk met een brede smile op het gezicht naar buiten, en bij de ander beginnen de tranen de overhand te nemen. Ik laat het een beetje over me heen komen en probeer te ontspannen. De deur gaat open: "Meneer Bogers". We gaan naar binnen. Voordat ik kan gaan zitten, gaat zijn duimpje omhoog en met een vriendelijk stem zei hij: "Het is goed hoor". Wat een opluchting is dat. "Kijk" zei hij en draaide het computerscherm naar ons toe. Ik zal alleen wat foto's laten zien, want het filmpje dat duurt te lang. (2) "Dit is de scheiding van de dunne naar de dikke darm". Vol bewondering zaten we te kijken op de monitor, naar mijn inwendige darm.

Prachtig dat ze dit allemaal kunnen bewerkstellen. "Hier zit de poliep, welke is verwijderd en voor de rest ziet het er prima uit. Van de poliep ben je af", zei de chirurg. "Want dat ding kan rare ding". Inderdaad, ben blij dat hij uit mijn lijf is verdwenen. Nu we gerust gesteld waren, wierp hij een blik op mijn dagboek uitdraai. Zo te zien zijn er nog vragen, laat maar horen. Ik had mijn hele dagboek uitgedraaid en er 8 vragen opgezet. Ik was een beetje overdonderd door het goede nieuws en dat mijn darm er zo goed uitzag van binnen. Ik ging van start met de vraag waar eigenlijk de poliep zat, "20 cm van de anus was het antwoord" (1). Maar door het verwijderen was de pijn dus niet over, omdat ik nog steeds pijn in mijn anus voelde. En werd me verteld, een poliep geeft geen pijn. Volgende. Moet ik blijven smeren? Jawel en vooral de binnenkant de binnenste ring en hij maakte een tekeningetje. Kan ik de zakjes afbouwen. Nee 1 zakje blijven gebruiken. De andere vragen was ik vergeten te stellen omdat er zoveel informatie binnen kwam, dat mijn bovenkamer het niet kon verwerken. Verder werd er niet over de fissuur gepraat en werd er een vervolg afspraak gemaakt voor 20 september 2019.

De chirurg maakte een tekening om duidelijk te maken, om vooral de binnenste sluitspier of kringspier zo goed mogelijk met fissuur zalf in te smeren.

Om het goede nieuws te vieren, zijn we die avond lekker uit gaan eten en er een bubbel opgedronken. De fissuur mocht ook mee ;-) De weg naar de volgende afspraak duurde nog zo'n 5 weken. In die tijd waren de klachten niet over en het leven ging verder met dezelfde symptomen en ongemakken.
Ondertussen hadden we bij ons in de tuin een Frankrijk camping reünie met een lekkere BBQ. Dit jaar zijn we niet op de camping geweest. "Je eet niet zoveel Frank", was een opmerking van een van de gasten. Ik zei: "Het moet er ook allemaal weer uit". Het was best gezellig en dat doet ook weer een hoop ellende vergeten. Ondertussen nam ik weer 2 zakjes per dag, i.p.v. 1 zoals me was geadviseerd.

Ik had weer een briefje gemaakt voor het volgende bezoek, met daarop mijn ervaringen en waarnemingen rondom het fissuur probleem.
's Morgens ontlasting geen pijn of napijn.
's Middags ontlasting en wel pijn, wat 5 á 6 uur kon duren.
Af en toe flinke steken.
Soms gaat het 2 à 3 dagen achter elkaar goed.
De fissuur zit er nog steeds, want ik voel die vlegel nog steeds onder in mijn rug. 20 september 2019 weer op het spreekuur bij de chirurg.
Briefje door gesproken en het ging eigenlijk wel wat beter, zoals op het briefje vermeld. Gelukkig geen inwendig onderzoek.
Het volgende werd besproken. Over 3 maanden terug komen. Eventueel stoppen met de zalf en de zakjes afbouwen naar bijvoorbeeld een ½ zakje per dag. Bij de balie een afspraak gemaakt voor 21 december 2019.

Spiekbriefje van wat ik moest vragen of zeggen

De nieuwe afspraak voor eind december was voor mij niet haalbaar. In oktober verrekte ik van de pijn. Nieuwe afspraak gemaakt en kon gelukkig 1 november 2019 al terecht bij dezelfde chirurg. Hij zei: "Ik ga nog eens kijken, maar ga niet naar binnen. Ik zal je geen pijn doen". Ik vertelde ook dat ik van onderen steeds gespannen was en dat ik mezelf er toe moest dwingen om te ontspannen. Hij verwees me naar de onderzoektafel. Dus met de billen bloot en inspectie. Het gaatje nog een beetje open en dicht om te kijken of er toch niks zat. Hij reed zijn krukje achter uit en liet een zucht zo van. "Ik denk dat je er toch mee moet leren leven". Schrale troost, dat zag ik echt niet zitten. "Wat ik nog wel voor je kan doen is je anus oprekken". Maakt me niet uit dacht ik, als ik er maar vanaf kom. "Vroeger" ging hij met zijn verhaal verder, "brachten ze 2 dan 3 dan 4 dan 5 en soms een hele vuist naar binnen". Goedemorgen, dacht ik bij mezelf. "Tegenwoordig hebben we daar een conus voor, die we dan 4 of 5 minuten naar binnen brengen om de anus op te rekken". Kan me niet schelen, dacht ik. Voel er toch niks van als ik onder narcose ben.

Terug naar het zeikenhuis, pijn was onuitstaanbaar. HELP

De narcose. "Neem je een algehele narcose of een ruggenprik", was nog de vraag. "Nou", zei ik, "het liefst een ruggenprik". "Dat is heel fijn, want dan kunnen we tijdens de operatie overleggen en ik kan je uitleg geven wat we (gaan) doen. Dan zal ik tevens je prostaat onderzoeken, want dat plassen gaat op uw leeftijd ook niet al te best meer". Ik moest dit volmondig met ja beantwoorden. Een nadeel van een algehele narcose vond de chirurg dat je niet samen kunt sparren/overleggen. En wanneer je bijkomt en ik ga vertellen wat er allemaal heeft plaats gevonden, blijft dit in de meeste gevallen niet hangen. Dus we gaan voor een prik in de rug.
Dezelfde dag, zeg maar dezelfde minuut op naar de opname afdeling om in te laten schrijven. De operatie is een dag opname. Via verschillende loketten en afdelingen, zoals bloedprikken, hartfilmpje laten maken, een hele inventarisatie lijst invullen op de computer en niet vergeten de anesthesie natuurlijk. Op die afdeling nam ze ook nog de bloeddruk op en de vraag of ik al meer een ruggenprik had ondergaan. Dit beantwoordde ik met ja inderdaad 2x zelfs. En die 2e keer heb ik er heel lang last van gehad. Dit werd genoteerd. Het kon 5 tot 15 dagen duren voordat ik een oproep kreeg voor de operatie. Afgesproken dat ze na de 13e november mochten bellen. We hadden namelijk nog een paar daagjes vakantie geboekt bij van der Valk van 10 - 13 november 2019. Dus even er tussen uit om al die sores een beetje te kunnen vergeten. De opname/operatie: Trrriiinngggggggggg Ja met het ziekenhuis. Keurig op 14 november een telefoontje dat ik voor maandag 18 november stond ingepland. De patiënten folder Dagopname er maar eens bij gepakt voor informatie wat er allemaal staat te gebeuren. Dus de operatie was al over 4 dagen, dat schoot al op.