3. Op reis met fissuur nr. 2


op reis met een fissuur ani

Midweek naar New York met mijn schoondochters. Ondanks de fissuur een schitterende reis gehad

Terug naar overzicht

 

Mijn 2e Fissuur

Fissuur nr 2: 2015. 13 - 19 augustus Klussen in Denemarken. Vliegtuig gepakt en vanaf Eindhoven met Transavia naar Kopenhagen. Op bezoek bij de kinderen en kleinkinderen. Die zijn verhuisd van Sonderborg naar een nieuw huis in Hvidovre. Gaten boren, kabels trekken, TV schotel ophangen, andere voeding, vlug naar de WC….. En na een paar dagen ja hoor weer prijs, bloed aan de paal.


Dus bij het afvegen van mijn achterste weer een fel rood streepje. Eerst dacht ik dat het weer aambeien waren. Het was ongeveer dezelfde pijn tijdens de ontlasting. De napijn viel deze keer nogal mee. Dus 2 jaar na mijn eerste fissuur was ik wederom weer de pineut. Vanuit DK een afspraak gemaakt met de huisarts. Het was dezelfde aardige man als bij de 1e keer fissuur ontmoeting. Hij heeft me niet onderzocht, de klachten en symptomen waren voor hem duidelijk. Welkom terug bij club. Maar ik heb ook goed nieuws wist hij te vertellen. Er is nu andere zalf, die je maar 2x per dag hoeft aan te brengen. Een geluk bij een ongeluk zullen we maar zeggen. Deze keer was het Diltiazem hydrochloride vaselindecreme 2% PHL 30 g.

met klussen vergeet je de pijn
Klussen in Denenarken. Live goes on !


Gebruik je nog zakjes, was de vraag. Nee dus, heeft mij ook niemand aangeraden nadat mijn eerste fissuur over was. Had ik het maar gedaan, prutser die ik ben. Achteraf is alles makkelijk. Dus voor 3 maanden zakjes er bij om de ontlasting zacht te maken. "Zal er gelijk vinger condooms bij bestellen", zei de dokter. "En als het over 3 maanden niet over is, zie ik u graag terug". Ik hoop van niet, zei ik tegen mezelf. Na het Denemarken avontuur, gingen we met de nieuwe fissuur begin september op vakantie naar onze trouwe stek in Zuid Frankijk. In oktober stond er ook nog een reisje van 5 dagen naar New York op de planning. Als dat maar goed komt? Gelukkig dat ik sinds 1 april van dit jaar met prepensioen was. Kon ik op mijn gemak mijn zaakje onderhouden, zoals wassen, smeren, voeding, zakjes en andere bijkomende zaken. Na 2 weken smeren was het bloeden al gestopt en de pijn werd ook steeds minder. Heb desondanks een zere poeperd toch een leuke vakantie gehad. Weer goed op de voeding letten, zakjes innemen 1x per dag in de morgen, goed voor het ontbijt zorgen. En smeren die handel, gelukkig nu maar 2x per dag. Het fietsen ging ook wel, heel weinig koppijn gehad en we hebben onze uitjes langs de Middellandse Zee voort kunnen zetten. Een eindje fietsen, ergens een hapje eten en wat drinken en de reis naar New York was ook al weer in zicht.


In het begin zat ik even te stoeien met 's morgens eten, ontlasting en smeren. Ik had nog niet de goede volgorde te pakken. Het gebeurde nogal eens dat ik alles lekker had gewassen en ingesmeerd en dat ik daarna gelijk moest drukken. Soms na 5 minuten al, of een half uurtje. Dus zonde van de tijd en de zalf. Dus het was zaak om eerst mijn darmen zien te ledigen en dan te smeren. Om de darmen wat wakker te maken en aan te gang te krijgen, stond ik tussen 6.00 en 7.00 uur op. Nam dan mijn zakje in en smeerde een stukje stokbrood op.

Aanbrengen fissuurzalf
Zorg er voor dat je voldoende zalf en vingercondooms bij je hebt, wanneer je naar het buitenland gaat. Ik heb de ervaring dat de levertijd soms meer dan een week was en dan moet je lang wachten op nieuwe zalf. Ook de condooms waren nogal eens uitverkocht.


Kopje thee er bij en warempel. Na dit genuttigd te hebben kreeg ik aandrang en jawel hoor daar ging tie, floeperderfloep, alles in de pot. De zaak kuisen en weer terug naar bed, ik had toch vakantie. Soms moest ik nog wel eens een tweede keer. Tussen 8.00 en 9.00 uur kwamen we uit bed, naar de bakker en lekker ontbijten in de heerlijke ochtend zon van de Côte d'Azur. Ik moest dan niet meer naar de wc en kon ik na de wasbeurt de zalf aanbrengen. Het gebeurde weleens dat ik om 11.00 uur nog moest poepen, maar dan had de zalf zijn werk al gedaan. Op de camping kon je ook bruin stokbrood kopen met zaadjes e.d. er in. Een z.g.n. "baguette cereales" of volkoren brood was er ook "pain complet" noemen ze dat. Mijn Frans wordt met de dag beter, naast deze woorden kende ik "bierre en rosé", verder kwam ik niet.


Begin oktober keerden we huiswaarts en kon ik van lieverlee mijn VS koffers gaan pakken. Ik zag er wel naar uit, spannend. Dus met extra zalf en een uitdraai van de medicijnen op zak weer het vliegtuig in. Gelukkig dat de ontlasting bijna geen pijn meer deed. "HOU DE POEP ZACHT" was het devies. Vezels, bewegen, drinken, NIET persen en in de relax modus. Het zit toch een hele dag in je kop die rot fissuur. Dus koppie erbij houden. Wanneer ik die verhalen zo eens lees op internet wordt je er ook niet vrolijk van. En wat een fissuur ani een mens aan kan doen, kwam ik er nog bekaaid vanaf. (tot nu toe)

fietsen met een fissuur
Ondanks de fissuur toch nog 15 km kunnen fietsen naar de Middelllandse Zee.


In New York hebben we een leuke tijd gehad. Mede dankzij mijn twee schoondochters als reisgezelschap. Een goed hotel midden in Manhattan. Ik gebruikte 's morgens hetzelfde ritueel als in Frankrijk.


Wat vroeger uit bed, macrogol zakje innemen/opdrinken, wat eten, kopje thee en ja hoor het lukte weer om naar de wc te gaan en lekker te poepen. Ff schoonmaken en weer terug naar bed. Ca 8.30 uur zalf op die handel en we konden er weer een dag tegenaan. New York, here we come. Lekker rond kijken, foto's maken, metro in en uit, gebouwen op en af, rondritten en een avond boottocht, allemaal heel vermoeiend. Eind van de middag gingen we meestal terug naar de kamer om een dutje te doen, anders hou je het niet vol. 's Avonds weer op pad, lekker eten en genieten.

De reis naar Amerika
De reis naar New York deed mijn fissuur vergeten mede dankzij het reisgezelschap. ;-)


Ik had niet te veel last van de fissuur fissura ani en het ging me goed af. Op tijd terug naar de kamer, de dag doornemen, een wijntje drinken en smeren die handel en naar bed. Na 5 dagen terug naar huis. Eind oktober voelde ik niks meer en de 3 maanden waren om, na mijn eerste smeerbeurt. Ik ben niet meer terug naar de huisarts geweest, zoals afgesproken. De les die ik van vorige keer geleerd heb was, dat ik wel die zakjes in moest blijven nemen. Dus bij thuiskomst gelijk voor 3 maanden zakjes besteld en dit herhalen. Deze altijd braaf iedere dag ingenomen. Ik dacht mij zullen ze niet meer te pakken nemen. En inderdaad jaren geen last meer gehad met een anus vol aambeien of een fissuur. Die pret en de gedachten te leven zonder fissuur ging in maart 2019 in rook op :-((